Naar Konya

We nemen na 1 nachtje alweer afscheid ven Pamukkale. Maar niet nadat enkelen nog genoten hebben van een van de vele water-extra’s. De keuze was enorm: sauna, hamam, docter fish, massage, warme stenen, warm bad en een super warm bad. De buitenbaden waren nog niet in gebruik er was er zelfs nog 1 leeg. Ook was er voor de liefhebbers nog een optreden van een buikdanseres. Na wederom een uitgebreid ontbijt buffet, zaten we om 07.15 uur in de bus.
Het belooft een lange reis te worden van ongeveer 400 km richting Konya.
Onderweg trakteert onze gids Ufuk ons op heel veel informatie over land en godsdienst met regelmatig een grapje tussendoor. Zo komen we langs het meer “Acigol” wat ‘bitter meer’ betekent omdat er soda gewonnen wordt.
Het is vandaag ook “onafhankelijkheidsdag” in Turkije. We merken dit omdat iedereen vrij heeft en er voor de kinderen spelletjes georganiseerd worden (die wij helaas niet gezien hebben). Het draait op deze dag allemaal om Mustafa Kemal Ataturk, de stichter van de staat Turkije. Geboren in 1881 in Thessalonici; hij werd uiteindelijk officier van het Osmaanse leger. In 1923 heeft hij in Ankara de republiek Turkije gesticht. De Sultan, het hoofd van de Islam, is gevlucht en Ataturk heeft die functie afgeschaft. Ook heeft hij de leerplicht ingesteld omdat er veel analfabeten waren in die tijd. In het huidige Turkije is 70 % van de bevolking onder de 38 jaar! Scholen en universiteit zijn gratis. Er is ook dienstplicht. In 1938 sterft Ataturk nadat hij erg ongezond geleefd had op 57-jarige leeftijd. Zijn lichaam ligt in een mausoleum in Ankara.
Bij onze eerste stop eten we een streekgerecht: dikke yoghurt met honing en sesamzaadjes. Ufuk kent de Turkenmoppen die in Nederland bestaan. Hij vertelt er zelfs een: Als een in Nederland wonende Turk voor zes weken naar Turkije op familie bezoek gaat, gaat hij het liefst met een Ford Transit GTI. Dat is: Gordijnen-Trekhaak-Imperiaal. Laatstgenoemde is dan bedekt is met een oranje zeil!
Wij rijden vlak langs het Taurusgebergte waar op ruim 2500 m nog sneeuw ligt. Veel bloeiende kersenbomen onderweg. Om 11 uur een kleine lunch.
Op verzoek van Ufuk leest Jan Wullink onderweg voor uit een moppenboekje van “Hodja”: een legendarische Turkse moppenverteller.
Om 14 uur komen we aan in de grote stad Konya, of zoals dat vroeger heette, Ikonium. We bezoeken daar als eerste de Sint-Pauluskerk. Deze kerk wordt beheerd door twee zusters van een Italiaanse orde. Een van hen staat ons bij aankomst al op te wachten. Ze ontvangt ons heel vriendelijk en gastvrij. Ds. Bas Bakelaar leest Handelingen 13: 48- 14: 21, over de belevenissen van Paulus en Barnabas in deze plaats. Daarna zingen we Psalm 89: 7 en bidden we samen, natuurlijk ook voor de zeventig christelijke gezinnen in Konya, een stad met 2,8 miljoen inwoners.
Daarna bezoeken we nog het Mevlana klooster, waar de Derwisjen vandaan komen, een bepaalde richting binnen de Islam, met een kenmerkende dans. Het is er druk, maar wel erg fotogeniek.
Als laatste bezoeken we nog een moskee uit 1220, schoenen uit en voor de vrouwen hoofddoek om. Ufuk voorziet ons ter plekke uitgebreid van informatie.
Om 18 uur komen we aan in hotel Dundar waar we weer een nacht zullen blijven. Daarna gaat de reis naar het veelbelovende Cappadocie.

Lieve kinderen, nog even een woordje voor jullie speciaal. Papa en mama maken heel veel foto’s zodat we jullie alles kunnen laten zien. We denken vaak aan jullie en genieten ook erg van het lekkere weer. Voor jullie alle drie een dikke kus!